Yorumlama Yoluyla Kendini Tanıma – Kültürel Çeviri – Kültür Nasıl Aktarılır? – Çeviri Kültürü Korur Mu? – Tercüme Yaptırma – Tercüme Yaptırma Fiyatları

Bir metni okuyucusundan ayıran uzaklaşma gibi, diğeri de benliğin karşısındadır. Ama tıpkı diğerinin önünde durduğu gibi, benlik de diğerinin önünde durur. Bu diğeri başka bir benliktir ve her ikisi de birbirinden uzaktadır. Son tahlilde, her biri, diğer benliği ‘ötekileştirme’ süreciyle meşgul olan başka bir benlik karşısında ‘ötekileştirilmiş’ bir benlik olarak, bu uzaklaşma ve sahiplenme çemberinde aynı pozisyonu işgal eder.

Bu bağlamda yorumladığımızda, yorumlayıcı bir bahse gireriz: yorumlama çemberinde yolumuza devam ederken, kendiliğin alanına dönmeden önce ötekinin dünyasına uzanırken, öz-kavrayışımız azalmak yerine artacaktır. Bunu yaparken bilincimiz yükselir.

Yabancı anlamların açıklanmasıyla ne kadar meşgul olursak, başka bir deyişle kendi içsel anlamımızı o kadar iyi anlayabiliriz. Ricoeur’un “kendinden kendine giden en kısa yol ötekidir” hükmü, kendini tanımanın yalnızca ötekilikle karşılaşıldığında elde edildiğine olan inancını ifade eder.

Benlik, diğerinden gelen anlam işaretleri ve sinyalleri olmadan asla kendi kendine yeterli olamaz. Kearney’in açıkladığı gibi, bir metni tek bir gerçek okuma olamayacağı için, kendimizi bir yorum çatışmasına “mahkum” buluyoruz ve Ricoeur için bu kınamanın olumlu bir etkisi var:

Çünkü benim ontolojik öz-anlayışım, bir dünyada-varlık olarak, ancak ‘yaşam belgelerinin deşifre edilmesinin bir sapmasıyla kurtarılabilir’, yani, varoluşun çeşitli ‘belirtilerinin’ yorumlayıcı bir eleştirisi aracılığıyla her zaman bir olma arzusu, hiçbir zaman tam anlamıyla tamamlanamayacak bir yorumlama projesi olarak kalır.

Kendimizi böylelikle kaçınılmaz çok sayıda yoruma açık bulduğumuzda, cogito’nun hegemonik iddialarına bağlı olan bir bilinç felsefesinin yanlış bilinç felsefesi olduğunu öğreniriz. Kendini bilincin dolaysızlığına indirgemek, onu yorumlamanın aracılık yolundan çıkarmak, onu hipostasize etmektir. Ancak olma arzusu, yorumlanmış bir varlık olarak rolünden asla vazgeçemez.

Ötekinin dünyasına uzanarak, kendimizi anlamayı varsaydığımız özgüvenimizden mahrum bırakıyoruz. Bu, deneyim ufkumuzu genişletme ve kim olduğumuzu ve kendimizi “yaşayan, hareket eden, dünyadaki varlıklar” olarak nasıl anladığımızı dönüştürme etkisine sahiptir.

Başkalarını yorumlamak, başka bir deyişle, biz olduğumuz kişi olmaktır. Görünüşte ötekinin dünyasını anlamaya yönelik olsa da, yorum aslında benliği kendisine ifşa etme etkisine sahiptir: ‘Kişinin benliği öyle bir ölçüde ötekiliği ima eder ki biri diğeri olmadan düşünülemez, biri diğerine geçer. . Bu nedenle, ötekini anlayarak sürdürdüğü kendi anlayışının gelişmesidir. Dolayısıyla her yorumbilim, açık veya örtük olarak, başkalarını anlama yoluyla kendi kendini anlamaktır.

İletişimde kendini tanımanın önemi
Kendini tanıma nedir kısaca
Kendini tanıma Makale
Bilinçaltı kendini tanıma testleri
Kendini tanıma yolları
Kendini tanıma PDF
Kendini tanıma ile ilgili sohbet yazısı
Kendini tanıma becerisi

İnsan olarak başkalarını yorumlayana ve karşılığında onlar tarafından yorumlanana kadar eksik kalırız. Yorum çatışmasına girerek hayat kazanırız. Yorumladığımız ölçüde varız. Spekülasyonu tamamen terk etmek yerine, bizi daha fazla düşünmeye, farklı düşünmeye ve daha iyi düşünmeye davet eden şey, kesinlikle yorumumuzun bir mesafeden yanılabilirliğidir:

Yorumladıkça öğrenir, gelişir ve kendimizi dönüştürürüz. Metnin sunduğu önerilen dünyalara el konulmasına karşılık gelen, benliğin “hoşlanmaması” dır. Yorum, kendi kendini yorumlamayı ima eder, dolayısıyla otoriteye meydan okuyan herhangi bir söylem, kişinin kendini anlamasına da meydan okuyabilir.

Meşru ve gayri meşru önyargıları ve otoriteyi belirlemek için anlamanın sınırlarını belirlediğinde öz yansıtma eleştirel düşünceye dönüşür. Öznenin yanılsamalarını açığa çıkaran herhangi bir yorum, bir ideoloji eleştirisi ile aynı işlevi görür.

Otoriteye meydan okuyan söylem, kişinin kendini anlamasına da meydan okuyabiliyorsa ve eleştiri, öznenin yanılsamalarının açığa çıkmasını takip ediyorsa, bu amaçlara yönelik yorumdan fiilen nasıl faydalanabiliriz? İdeolojiyi eleştirmek için stratejik bir çaba içinde yorumu yaymak nasıl görünebilir?

Cevap, yalnızca bir ideoloji kurumunun veya bir ajanın otoritesine meydan okumak için yıkıcı söylem kullanmak değildir. İdeoloji eleştirisi, yalnızca bir öznenin yanılsamaları ötekilik alanı boyunca yorumlayıcı dolambaçlı yoldan açığa çıkarıldığında güvence altına alınabiliyorsa, özgürleştirici amaçlar için yorumu işlevselleştirmenin anahtarı, ideolojinin faillerinin ve kurumlarının “özneleri yorumlayan özneler haline gelmesini sağlamaktır.

Yani, iktidar öznelerini, hem bir mesafeden bir anlayış yolculuğuna çıkmaları hem de bunu yaparken, sonuç olarak kendi varsayımlarının bilgiye karşı yanılabilirliğinin artırılmış bir duygusunu elde etmeleri gereken bir konuma yerleştirmek. . Başka bir deyişle, ideolojinin faillerine ve kurumlarına, başkalarının ideolojik olarak işaretlenmiş kendi çevirilerini geri çevirerek.

Bu şekilde, yorum çatışmasıyla meşgul olmaları gereken bir yorumlama çemberine getirilirler. Onların yorumları, birçokları arasında yalnızca tek bir yorumbilimsel tahmin olarak ortaya çıkar ve her şeyden önce kendilerinin geçerliliğini desteklemek için bir vaka oluşturmaları gerekir.

Tahminlerinin daha az olası bir yorum olup olmadığı kanıtlanmış olsun ya da olmasın, başka perspektiflerin olasılığıyla, dünyayı yorumlamanın diğer olası yollarıyla yüzleşerek, onların ufkundan bir şey genişler ve bununla birlikte, ajanları ve kurumlarının kesinliği otorite, dünya için konuşur da dönüşür. Ricoeur, bu konuda ideoloji eleştirisine ulaşmaya başladığımızı iddia ediyor.

Yorumlama Yoluyla Kendini Tanıma

Bir hizmetin reddedilmesinin dini vicdan ve yanıt olarak ortaya çıkan farklı muhalefet biçimleriyle gerekçelendirildiği son iki davayı ele alalım. Örneğin, Kentucky katibi Kim Davis’in Rowan County’deki eşcinsel evlilik izinlerini reddetme “otoritesine” meydan okumak için “söylemi” kullanmak ne anlama gelebilir?

26 Haziran 2015’te eşcinsel evlilikler, anayasanın eşcinsel çiftlere ‘yasalar karşısında eşit haysiyet’ tanıdığına dair bir yüksek mahkemenin kararının ardından Amerika Birleşik Devletleri’nde yasal hale geldi. Kararı takip eden haftalarda Davis, herhangi bir evlilik izni vermeyi reddetti ve Temmuz 2015’te iki aynı cinsten ve iki karşı cinsten çift, ona karşı yasal işlem başlattı.

Sonraki federal mahkeme duruşmasında, ABD anayasasında yapılan ilk değişikliğin kendisine aynı cinsten çiftlere evlilik izni vermeme hakkı verdiğini, çünkü bunu yapmanın dini inançlarını ihlal edeceğini söyledi. Davis’i temsil etmekle görevli bir Hıristiyan adli yardım grubu olan Liberty Coun “sel’in web sitesinde yayınlanan bir açıklamada bulundu.

tercuman tercuman

Biyografinin Tamamını Gör