Tercümanın Kaynağı (28) – AB’DEKİ BEDENLER İÇİN TERCÜME MERKEZİ – Tercüme Yaptırma – Tercüme Yaptırma Fiyatları

Kuzey Atlantik Antlaşması Örgütü

Belçika, Fransa, Lüksemburg, Hollanda ve Birleşik Krallık, 1948’de Brüksel Antlaşması’nı imzaladı. Antlaşma uyarınca, beş ülke, kendilerini toplu olarak savunmayı ve ekonomik, sosyal ve kültürel konularda işbirliği yapmayı kabul etti. Kendi başlarına yeterince güçlü olmadıklarını fark ettiler ve daha fazla ülkeyi dahil etmeleri gerektiğine karar verdiler.

Kuzey Atlantik Antlaşması 1949’da on iki ülke ve beş orijinal imza sahibi artı Kanada, Amerika Birleşik Devletleri, Danimarka, İtalya, İzlanda, Norveç ve Portekiz tarafından imzalandı. İzlanda’nın bir ordusu yok. NATO Antlaşması’na göre, Örgütün amacı ‘Birleşmiş Milletler Şartı ilkelerine uygun olarak tüm üyelerinin özgürlüğünü ve güvenliğini siyasi ve askeri yollarla korumaktır.

Uzun yıllar NATO Soğuk Savaş ile meşguldü. Doğu Bloku’na üye ülkelerinden herhangi birini savunmak için hareket edeceğini göstermek istedi. NATO yıllar içinde iniş çıkışlar yaşadı: 1966’da Fransa NATO’nun entegre askeri komuta yapısından çekildi.

Başkan Charles de Gaulle yönetimindeki Fransa, NATO’nun ABD’nin hakimiyetinde olduğunu hissetti. De Gaulle, Fransa’da bulunan büyük uluslararası personele itiraz etti. Sonuç olarak personel Belçika’ya taşındı. Fransa NATO konseyindeki koltuğunu korudu, ancak Aralık 1995’e kadar NATO’nun entegre askeri komutanlığının dışında kaldı.

Yunanistan ve Türkiye 1952’de NATO’ya ve 1955’te Batı Almanya’ya katıldı. İspanya 1982’de katıldı ve bu karar 1986 referandumu ile onandı. İspanya’nın üyeliği, İspanya’da konuşlanmış ABD birliklerinin kısmen geri çekilmesine bağlıydı. 1 Ocak 1999’da İspanya, NATO Entegre Askeri Komutanlığına katıldı.

Soğuk Savaş’ın sona ermesiyle NATO’nun varoluş nedeni tamamen değişti. Varşova Paktı 1991’de feshedildi. Birden NATO’nun hiçbir amacı kalmadı. Alternatifler dağılmak ya da genişlemekti. NATO genişlemeyi seçti. Barış İçin Ortaklık 1994 yılında kuruldu ve potansiyel NATO üyelerini çekmenin bir yolu haline geldi.

1990’ların ortasında NATO kuvvetleri Bosna ve Hersek’teki barışı koruma operasyonlarına katıldı ve Bosnalı Sırp kuvvetlerine karşı hava saldırıları başlattı. Çek Cumhuriyeti, Macaristan ve Polonya 1999’da NATO’ya katıldı. Bu durum Avusturya’yı tarafsız olma gibi alışılmadık bir durumda bıraktı, ancak İsviçre dışında NATO üyeleri ile çevrilidir.

Mart 1999’da, Arnavut Kosovalılara Sırpların muamelesinden endişe duyan NATO, BM Güvenlik Konseyi üyeleri Çin ve Rusya’nın Sırbistan’a karşı eyleme karşı veto uygulamalarına rağmen Kosova’yı bombalamaya başladı. 78 günlük ‘operasyon’ NATO politikasında önemli bir değişikliği temsil ediyordu. NATO daha sonra 49.000 kişiden oluşan ve Kosova merkezli çok uluslu bir barışı koruma gücü olan KFOR’a liderlik etti.

Son yıllarda NATO politikası Rusya, Ukrayna ve bazı Akdeniz ülkeleriyle çalışmayı içermektedir. 1995 yılında Mısır, İsrail, Ürdün, Moritanya, Fas ve Tunus ile diyalog başladı. 1997’de NATO ve Rusya gelecekteki ilişkileri konusunda bir anlaşma imzaladılar ve NATO-Rusya Daimi Ortak Konseyi’ni kurdular.

Aynı yıl NATO-Ukrayna Şartı imzalandı ve NATO-Ukrayna Komisyonu kuruldu. Komisyon yılda iki kez toplanır. NATO, Avrupa Birliği ülkeleri ile birlikte bir Avrupa Güvenlik ve Savunma Kimliği (ESDI) oluşturmak için de çalışıyor. NATO sık sık Avrupa Güvenlik ve İşbirliği Teşkilatı (AGİT) ile birlikte çalışır.

NATO ile NATO’nun Avrupa ayağı olan Batı Avrupa Birliği (WEU) arasında çok yakın bağlantılar vardır. NATO ve BAB Konseyleri yılda en az dört kez toplanır, alt organları ortak toplantılar yapar, WEU’nun NATO’nun entegre telekomünikasyon sistemini kullanmasına izin verilir ve her iki örgütün Sekreterlikleri ve askeri personeli düzenli olarak ortak toplantılar yapar. Bununla birlikte, BAB, Ortak Dış ve Güvenlik Politikası yoluyla Avrupa Birliği içinde daha merkezi bir rol oynamaya başladığından, BAB ile NATO’nun bu kadar yakın bir ilişkiye sahip olup olmadığı görülmeye devam etmektedir.

Avrupa Konseyi üyeleri
Avrupa Konseyi Nedir
Avrupa Konseyi organları ve görevleri
Avrupa Konseyi organları nelerdir
Avrupa Konseyi Parlamenter Meclisi üyeleri nasıl seçilir
Avrupa Konseyi temel organları
Avrupa Konseyi Parlamenter Meclisi üyeleri hangi yöntemle seçilir
Avrupa Konseyi Başkanı

SİVİL YAPI

NATO Genel Sekreteri üye hükümetler tarafından aday gösterilir. Eski İngiltere Savunma Bakanı Lord Robertson 1999 yılında atandı. Tüm önemli kararları alan ve bütçeyi kontrol eden Kuzey Atlantik Konseyi, Genel Sekreter başkanlığında daimi üyelerden oluşur. Her üye devlet bir Büyükelçi veya daimi bir temsilci tarafından temsil edilir ve bir ulusal delegasyonun yardımına sahiptir.

Kuzey Atlantik Meclisi, Brüksel merkezli bir parlamentolar arası kuruluştur. Yılda iki kez genel kurulda toplanır. Üyeler ulusal parlamentolar tarafından atanır. On dokuz NATO üyesi ve bağlı ülke Mecliste temsil edilmektedir. Avrupa-Atlantik Ortaklık Konseyi (EAPC), Barış için Ortaklık üyeleriyle birlikte 19 NATO üyesinin tamamından oluşur. Brüksel’deki NATO Karargahı yaklaşık 2.600 tam zamanlı personel istihdam etmektedir.

İngilizce ve Fransızca resmi dillerdir.

42 personel tercüman ve yaklaşık 100 serbest tercüman bulunmaktadır. Tüm tercümanlar iki dillidir. Sonuç olarak uygun personel bulmakta zorluklar yaşanabilir. Boş pozisyonlar gazetelerde ve AIIC Bülteninde ilan edilir.

ASKERİ YAPI

ACE veya Avrupa Müttefik Komutanlığı, Avrupa’daki Askeri Komutanlıktır ve Norveç’in ucundan Türkiye’nin doğu sınırına kadar uzanır. 1951 yılında General Eisenhower tarafından kurulan SHAPE veya Avrupa Müttefik Kuvvetleri Yüksek Karargahı, 1967’den beri Belçika’da Mons yakınlarında bulunan ACE’nin askeri karargahıdır.

SACEUR, Avrupa Müttefik Yüksek Komutanıdır. SHAPE’de subaylar, diğer rütbeler ve siviller dahil olmak üzere 2.000’den fazla personel var. Ayrıca 1.800 personel Ulusal Askeri Temsilcilerdir. Her personel üyesi SHAPE’de üç ila dört yıl geçirir.
Atlantik Müttefik Komutanlığı’nın (ACLANT) Karargahı Norfolk, Virginia’da bulunuyor.

NATO üyeleri: Belçika, Kanada, Çek Cumhuriyeti, Danimarka, Fransa, Almanya, Yunanistan, Macaristan, İzlanda, İtalya, Lüksemburg, Hollanda, Norveç, Polonya, Portekiz, İspanya, Türkiye, Birleşik Krallık, Amerika Birleşik Devletleri.

Atlantik Antlaşması Derneği, NATO üyesi ülkelerdeki gönüllü ulusal kuruluşların bir grubudur.

Barış İçin Ortaklık (PfP) 1994 yılında başlamıştır. Üyelerin savunma bilgilerini paylaşmalarına ve barışı koruma operasyonlarına ve ortak tatbikatlara katılmalarına izin verilmektedir. PfP üyeleri, Bosna ve Kosova’daki barışı koruma operasyonlarında NATO üyeleriyle birlikte çalıştı. BİO, tümü Avrupa Birliği üyesi olup NATO üyesi olmayan Avusturya, Finlandiya, İrlanda ve İsveç’i içermektedir. PfP, Tacikistan ve Türkmenistan gibi ülkeleri kapsayacak şekilde Asya’ya uzanıyor.

Barış üyeleri için ortaklık: Arnavutluk, Ermenistan, Avusturya, Azerbaycan, Beyaz Rusya, Bulgaristan, Estonya, Finlandiya, Gürcistan, İrlanda, Kazakistan, Kırgızistan, Letonya, Litvanya, Moldova, Romanya, Rusya Federasyonu, Slovakya, Slovenya, İsveç, İsviçre, Eski Yugoslav Makedonya Cumhuriyeti, Tacikistan, Türkmenistan, Ukrayna, Özbekistan.