Tercümanın Kaynağı (20) – Avrupa Birliği – Dünü ve Bugünü – Tercüme Yaptırma – Tercüme Yaptırma Fiyatları

Maastricht Anlaşması, tamamen ekonomik kaygılardan, dış politika ve güvenlik politikası ve Adalet ile ilgili alanlarda ortak politikaların benimsenmesine doğru bir hareketi temsil etmektedir. Daha önce, bu konular tamamen ulusal sorunlar olarak görülüyordu. Avrupa Parlamentosu’na, en önemlisi Avrupa Birliği Konseyi ile ortak karar olan Maastricht Antlaşması uyarınca yeni yetkiler verildi. AB vatandaşlarına dilekçe hakkı ve Avrupa Ombudsmanına itiraz hakkı verildi.

Avusturya, Finlandiya ve İsveç 1995’te AB’ye katıldı. Amsterdam Antlaşması 1997’de imzalanmış ve 1 Mayıs 1999’da yürürlüğe girmiştir. Temelde, Avrupa Birliği Maastricht Antlaşması’nın bir revizyonudur ve çok sayıda alanı kapsamaktadır. Örneğin, göç ve iç ve dış sınırların geçişi ve medeni konularda adli işbirliği Birinci Sütuna aktarılacaktır.

Bu süreç beş yıldan fazla sürecek. Amsterdam Antlaşması, aynı zamanda Bakanlar Konseyi’nin Genel Sekreteri olan ve resmi olmayan bir şekilde CFSP olarak bilinen Ortak Dış ve Güvenlik Politikası Yüksek Temsilcisi olarak yeni bir görev oluşturdu. İlk atanan, eski NATO Genel Sekreteri Javier Solana idi. Bay Solana ayrıca Batı Avrupa Birliği Genel Sekreteri olarak atandı.

İrlanda ve Birleşik Krallık hariç 13 üye devletin iç sınır kontrollerini kaldırdığı Schengen Anlaşması, Birlik çerçevesine dahil edilmiştir. Avrupa Parlamentosu prosedürlerinde ve Adalet Divanı brifinginde değişiklikler yapıldı. MEP’lerin sayısına 700’lük bir üst sınır konmuştur ve bu, genişlemeden sonra bile geçerli olacaktır. Avrupa Birliği Konseyinde nitelikli çoğunluk oylaması artık halk sağlığı, gümrük işbirliği ve sosyal dışlanmaya karşı mücadeleyi de içeriyor.

2000 yılının başlarında, bir AB temel haklar şartı taslağı hazırlamak üzere bir grup kuruldu. Bu grup 15 devlet veya hükümet başkanı temsilcisinden, bir Avrupa Komisyonu temsilcisinden, 16 Avrupa Parlamentosu üyesinden ve alışılmadık bir şekilde 30 ulusal parlamento üyesinden oluşuyordu.

Başkan, Almanya’dan Roman Herzog 2000 yılında yedinci bir Hükümetlerarası Konferans düzenlenmektedir. Konferansı, genişleme için hazırlıktır ve Komisyonun boyutu ve yapısı, Konseydeki oyların ağırlıklandırılması ve Konseydeki nitelikli çoğunluk oylamasının diğer alanlara olası genişletilmesini de içerir. 

avrupa parlamentosu fransa’da hangi şehirde
Avrupa Parlamentosu üyeleri
Avrupa Parlamentosu Nedir
Avrupa Parlamentosu görevleri
Avrupa Parlamentosu Başkanı
Avrupa Komisyonu
Avrupa Parlamentosu Türkiye
avrupa parlamentosu’nun önemi

Aşağıdaki tablo, Avrupa Birliği’ne (veya enkarnasyonlarına) farklı katılımları kronolojik sırayla detaylandırmaktadır:

• Belçika 1951
• Fransa 1951
• Almanya 1951
• İtalya 1951
• Lüksemburg 1951
• Hollanda 1951
• Danimarka 1973
• İrlanda 1973
• Birleşik Krallık 1973
• Yunanistan 1981
• Portekiz 1986
• İspanya 1995
• Avusturya 1995
• Finlandiya 1995
• İsveç 1995

Avrupa Birliği’nin bütçesi dört farklı kaynaktan gelmektedir:

■ Üye olmayan ülkelerden ithal edilen ürünlere yönelik tarım vergileri ve şeker şirketlerinden alınan şeker vergileri.
■ Üye olmayan ülkelerden ithal edilen mallara uygulanan gümrük vergileri.
■ KDV kaynağı – Üye devletlerde toplanan KDV’nin% 1’i AB’ye gitmektedir.
■ Gayri Safi Milli Hasıla – her ülke GSMH’sı ile orantılı bir katkı sağlar. Bu bir üst sınıra tabidir – 1999’da tavan toplam Topluluk GSMH’sının% 1,27’siydi.

AB bütçesinin yüzde sekseni üye devletlerde harcanmaktadır. Bütçenin yarısından biraz daha azı Ortak Tarım Politikası tarafından karşılanmaktadır. Bu rakam, 1985’teki% 68’lik yüksek rakamla karşılaştırıldığında bir azalmayı temsil ediyor. Bütçenin yaklaşık üçte biri Yapısal Fonlara tahsis edilmektedir. Bu rakam son yıllarda arttı. Yapısal Fonlar, istihdamı artırmayı ve farklı üye ülkeler arasındaki refah eşitsizliğini azaltmayı amaçlayan bölgesel ve sosyal politikaları da finanse etmektedir.

Dolayısıyla Avrupa Birliği uzun bir yol kat etti. Elli yıldan fazla bir süredir, kömür ve çeliğe odaklanmış altı üyeli bir topluluktan, çok daha iddialı 15 üyeli bir Birliğe dönüşmüştür. Bir sonraki adım, genişleme olacak. Orta ve Doğu Avrupa’da Komünizmin çöküşü, on üç ülkenin daha üye olmakla ilgilendiği anlamına geldi. Yeni üyelerin AB tarafından belirlenen siyasi ve ekonomik koşulları karşılaması gerekecektir.

Siyasi koşullar, demokrasi ve hukukun üstünlüğü, insan hakları, ifade özgürlüğü ve azınlıklara saygı gibi alanları kapsamaktadır. Ekonomik koşullar, bir piyasa ekonomisinin varlığını ve AB içinde rekabet etme yeteneğini içerir. Bir başka koşul da, tüm yeni üyelerin siyasi, ekonomik ve parasal birlik de dahil olmak üzere tüm üyelik yükümlülüklerini üstlenmek zorunda olmasıdır – Eurospeak’te bu topluluk müktesebatı olarak da bilinir.

Gündem 2000, genişlemeyi gerçekleştirmek için hem AB’de hem de başvuran ülkelerde yapılması gereken değişiklikleri detaylandırdı. Özellikle Ortak Tarım Politikası, ayarlama gerektirecektir. Sapard, aday ülkelerin çiftçi toplumunun AB üyeliğine hazırlanmasına yardımcı olmak için kuruldu. Sapard’a göre, yapısal ve kırsal kalkınma programlarına 529 milyon euro tahsis edildi. Çevre ve ulaşım için bir fon olan ISPA da Gündem 2000’in bir parçası olarak kurulmuştur.

AB, aday ülkelere, özellikle 1989’da başlayan ve şu anda Arnavutluk, Çek Cumhuriyeti, Bulgaristan, Estonya, Letonya, Litvanya, Romanya, Slovakya’yı da içeren PHARE (Polonya-Macaristan Ekonomik Yeniden Yapılandırma Yardımı) aracılığıyla çok para yatırıyor. ve Slovenya. Phare programı, bu ülkelerin eşit olarak AB üyesi olmalarına yardımcı olmayı amaçlamaktadır.

Hedeflenen alanlar arasında kamu işletmelerinin yeniden yapılandırılması, sosyal hizmetler, eğitim ve sağlık reformu, enerji, ulaşım ve telekomünikasyon, çevre ve nükleer güvenlik alanlarında altyapıların geliştirilmesi yer alıyor.

Tempus programı 1990 yılında oluşturuldu ve üçüncü kez 1999’dan 2006’ya kadar sürecek şekilde genişletilerek Orta ve Doğu Avrupa’da, Bağımsız Devletler Topluluğu’nda (BDT – Ermenistan, Azerbaycan, Belarus, Gürcistan, Kazakistan, Kırgızistan, Moldova, Rusya, Tacikistan, Türkmenistan, Ukrayna ve Özbekistan ve Moğolistan’da) yer alır.

TACIS programı, Moğolistan ve Bağımsız Devletler Topluluğu’na (BDT) yardımcı olmak için kuruldu. TACIS’in amacı, piyasa ekonomisine geçişi kolaylaştırmaktır. Nükleer güvenlik ve çevre sorunlu alanlara destek sağlanmakta ve yeni işlerin kurulmasına yardım sağlanmaktadır. AB ile Rusya ve Ukrayna arasında bir serbest ticaret bölgesi kurulması için de bir anlaşma vardır.

Meda programı Cezayir, Kıbrıs, Mısır, İsrail, Ürdün, Lübnan, Malta, Fas, Filistin Yönetimi, Suriye, Tunus ve Türkiye’ye yöneliktir. Amacı, Akdeniz’de istikrarın sağlanmasına yardımcı olmaktır. 2010 yılına kadar AB ile bu ülkeler arasında bir serbest ticaret bölgesi olması da beklenmektedir.

tercuman tercuman

Biyografinin Tamamını Gör