Güven Ağlarının Dinamiklerini Anlamak – Çeviri Tarihi – Çevirinin Geçmişi – Çeviri Yaptırma – Tercüme Yaptırma – Tercüme Yaptırma Fiyatları

Üç güven düzeyi (kişilerarası, kurumsal ve rejimsel) yukarıda bahsedilen kültürlerarası arabuluculuğun mikro ve makro süreçlerini temsil eder. Sosyal ve kültürel bir olay olarak, kültürlerarası arabuluculuk, çevrilen metinlerin ve kültürlerin iletişimini ve algısını yeniden üretmesi ve kaçınılmaz olarak değiştirmesi anlamında dönüştürücüdür.

Ama aynı zamanda çevirmenleri, müşterilerini ve müşterilerini sosyal, kültürel ve ekonomik sermaye ile güçlendirme potansiyeline de sahiptir. Üç taraflı olaylı bir sosyolojik yaklaşım, çeviri tarihçilerinin zayıf büyük ölçekli kanunlardan fazlasını aramamaktan kaçınmalarına ve bunun yerine olası, açık uçlu faktörlerin karşılıklı etkilerini araştırmalarına yardımcı olabilir.

Üçlü seviyeleri uygulamaya geçirelim. Torontolu tarihçi Natalie Rothman, kısa süre önce Brokering Empire adlı monografisinde erken modern trans-emperyal konulara (1571-1669) ve bunların erken modern Venedik ve bölgelerinde ticarete katkılarına çok ışık tuttu.

Bu konular kültürel ve ticari aracılar, din değiştirenler ve ejderhalar (diplomatik tercümanlar) idi. Alışılmadık bir şekilde, Rothman, erken modern Venedik ve Osmanlı İmparatorluğu’ndaki kültürel arabuluculuğu anlamanın bir yolu olarak arşiv kaynaklarını araştırıyor: İmparatorluk ötesi konuların kimlikleri, rolleri ve becerileri hakkında nasıl iddialarda bulunduklarını ve bu iddiaların Venedik Kurulu tarafından nasıl alındığını inceliyor. 

İddiaları veya talepleri Venedik Devletine dilekçeler, duruşmaların tutanakları ve Venedik Devleti’nin resmi yanıtları gibi arşiv belgelerinde mevcuttur. Rothman, bu arabulucuların yaşamlarının ve memnuniyetlerinin olaylı ve konjonktürel boyutlarının akışkanlığını ve karmaşıklığını parlak bir şekilde gösterir.

1000 karakter çeviri ücreti
Kitap çevirisi fiyatları
En ucuz tercüme fiyatları
1000 karakter kaç sayfa
AKTAŞ tercüme
Web sitesi Tercüme Fiyatları
Medikal çeviri Fiyatları
Çeviri fiyatları ekşi

Resmi ejderhaların kendilerini Devlete ve ötesine gerekli ve güvenilir olarak şekillendirme yolları, kişisel yaşam gerekliliklerinin yanı sıra Venedik hükümeti tarafından beklenen veya benimsenen kültürel değerleri ortaya koymaktadır.

Brokering Empire’da güven ve çeviri nerede? Rothman, kültürlerarası arabulucuların istekleri ve dilekçelerinin sonuçları hakkında paha biçilmez niceliksel veriler sunar, ancak bu gidiş-dönüşler ve müşterileri tarafından çağrılan ve beklenen güven türleri (kişisel, kurumsal veya rejimle yürürlüğe giren) hakkında daha az müşteriler. Örneğin Venedik Devletinden kendisini Farsça, Türkçe, Arapça ve ‘Hintçe’nin resmi tercümanı olarak görevlendirmesini isteyen Teodoro Dandolo’nun (1608) yaptığı dilekçeyi ele alalım. Özbek’in Buhara kentinde yaşadıktan sonra, kısa süre önce Halep’e, ardından Venedik’e (Hıristiyanlığa dönüştürüldüğü yer) ve Roma’ya taşınmıştı.

Bir Halk Dragoman olarak eğitilme başvurusu, Venedik Ticaret Kurulu’nun bazı üyeleri güvenilirliğinden şüphe duyduğu için reddedildi: Hristiyanlığa dönmüş olsa bile, yine de Müslüman milletleri destekleyebileceğinden korkuyordu. Bu korkuya rağmen, dört ay sonra aynı Kurul, Venedik’teki ‘Türkler ve Levantenler’ ticaretinin ticari bir komisyoncusu olma başvurusunu onayladı. Kurul neden bir dragoman olarak Dandolo’ya güvenmedi, ancak onu ticari bir komisyoncu olarak güvenilir buldu?

Bir tercüman hem kişisel hem de kurumsal güvene güvenirken, komisyoncu ince güven ilişkilerine dayanıyor mu? İki rol farklı rejimlere ve beklentilere tabi miydi? Bu durumda cevap, 17. yüzyılın başlarında Venedik’te Ticaret Kurulu’nu oluşturanların soyluların asilzadelerinin şehirlerindeki din değiştirenlerin siyasi ve yasal temsilleri konusundaki belirsizliğinde yatıyor.

Nihayetinde Dandolo’nun ticari komisyoncu olma başvurusunu onaylama seçimi, değişen derecelerde kişiler arası güvensizlik ile Venedik’te daha fazla tercüman çalıştırma talebi arasında bir gerilim olduğunu göstermektedir. Bu örnek, kültürlerarası çeviriye duyulan güvenin asimetrisine işaret etmektedir. Aynı zamanda, aynı kültürlerarası eşitsiz ilişkiler ağında güven ve güvensizliğin nasıl bir arada var olabileceğini gösterir. Şimdi kültürlerarası arabuluculuk ağlarının ayrıntılı bir tartışmasına dönüyoruz, özellikle de çeviri tarihi bağlamında nasıl incelenebileceklerini düşünmek içindir.

Güven Ağlarının Dinamiklerini Anlamak

Kendilerini işbirliğine dayalı ağların bir parçası olarak kurmak için, erken modern Avrupa’daki çevirmenler ve tercümanlar alışılageldik şekilde çok çeşitli kültürel, sosyal ve ekonomik temsilcilerle bağlantılarını ana hatlarıyla belirlediler; bunlar arkadaşları, hükümdarları ve adanmışları içerebilir. ABD merkezli bilim adamı Paul D. McLean’ın sözleriyle, bu tür ağlar “benliğin yarı modern, ilişkisel bir kavrayışının ortaya çıkışı için üretken bir ekoloji” sunuyordu.

Bu doğrultuda, çevirmenler tarafından yazılan ifadeler, becerileri, amacı ve hırsı olan bireyler olarak yaptıkları işler ile çevirilerini yaptıkları topluluk arasındaki karmaşık ilişkileri ortaya çıkarma eğilimindedir.

Bölüm’de daha önce değindiğimiz ‘ağ’ teriminin kullanımına ve anlamına dönelim. 1. Bu terim, çeviri uzmanları tarafından çeşitli şekillerde benimsenmiştir. Michael Cronin, çevirilere erişilmesine ve küresel olarak paylaşılmasına olanak tanıyan basılı ve çevrimiçi metinlerin her yerde bulunmasını kastettiği “metinler arası etki ağlarını” tartışıyor.

Cronin ayrıca çevirmenler tarafından kullanılan teknolojik ağları ifade eder. Anthony Pym, çeviriler, çevirmenler ve kurumlar (üniversiteler, matbaalar vb.) Arasındaki ilişki zincirlerini ulusal ve uluslararası sınırlar içinde ve ötesinde tanımlamak için “ağ” ı kullanır.

Pym ayrıca çeviri tarihçilerinin nesnelerin (metinler, teknoloji ve materyaller) ve konuların (yazarlar, çevirmenler, müşteriler, matbaacılar ve benzeri) zaman ve mekandaki hareketlerine odaklandığını öne sürüyor.

Ağlar, önceden belirlenmiş kriterlere dayanmak yerine, bağlantılar ortaya çıktıkça metinler ve insanlar arasındaki bağlantıları ortaya çıkardıkları için çalışma yapılarından farklıdır. Her zaman bir çıkış noktası vardır, ancak uçlar hem aşağı akışta (çevirilerin ve çevirmenlerin gittiği bir iz olarak) hem de yukarı akışta (geldikleri yerde tek iz olarak) açıktır. Pym, bu yaklaşımı, indirgemeci ve kapsamlı anlatılar kadar “metodolojik merak” tarafından yönlendirilen bir yaklaşım olarak tanımlıyor.

Ağların haritalanması, çeviri tarihindeki herhangi bir araştırma projesi için gerekli iskeleti sağlar, belki de metinler sistematik bir şekilde analiz edilmeden öncedir.

Kültür tarihçileri son zamanlarda bilgi ve bilginin bir yerden bir yere nasıl taşındığına ve bu kültürel materyallerin süreç içinde nasıl değiştiğine büyük ilgi gösterdiler. Akademisyenler, brokerlar ve go-betweens çalışmakla giderek daha fazla ilgileniyorlar.

Bu ilgi, tarihyazımındaki net bir kaymanın temelini oluşturur; burada ana ilgi artık bir kültürden diğerine ‘doğruların’ geçtiği değil, böyle bir aktarıma kimin aracılık ettiği ve sürecin nasıl hayata geçirildiğidir.

tercuman tercuman

Biyografinin Tamamını Gör