Kişisel Kültürel Çeviri Tanımı – Kültürel Çeviri – Kültür Nasıl Aktarılır? – Çeviri Kültürü Korur Mu? – Tercüme Yaptırma – Tercüme Yaptırma Fiyatları

Ricoeur’un yorumbilim bu nedenle, dünya hakkında bilgi edinme anlamında epistemolojik olmaktan çok daha fazlasıdır; aynı zamanda ontolojiktir, çünkü birincil ilgi alanı, bilgi üretiminin kendimiz hakkında bildiklerimizi nasıl artırdığının ve dünyadaki varlığımızı sorgulamamızı sağladığının incelenmesidir.

Felsefi olarak, Ricoeur’un yorumbilim, insan aktörler olarak bizim için hayatın anlamı ve önemi ile her şeyden önce ilgilenir. Dil, anlamların aktarıldığı ve hayatın anlamının verildiği araçsa, dili ‘anlamak’ insan olmanın ne anlama geldiğini anlamaktır.

Kişisel Kültürel Çeviri Tanımı

Kültürel çeviri tanımımı işte bu felsefi yorumbilim temeli üzerine inşa ediyorum. Pace Ricoeur, benim tanımım, hayal gücünün ifadeye ulaşmasının dil yoluyla olduğunu ve kelimelerin insan dilinin yalnızca belirli bir markası olduğunu ilk prensip olarak alıyor. Dünyadaki varlığımızı söz ya da eylemle iletip iletmemiz, insan çabasının tüm yelpazesi aracılığıyla gerçekleşir.

Çevremizdeki dünyaya cevabımız olarak insan eylemini ‘anlamak’, başkaları kadar kendimiz hakkında da insan hakikatlerini keşfetmektir. ‘Anlayışın’, öncelikle çevremizdeki insan çabalarının eserlerinde yazılı zihinsel yaşamın ifadelerini anlama sorunu olduğuna inanıyorum. O halde “Hermeneutik”, hayatta ne yaptığımızın bir açıklamasıdır. Bu felsefi temele, diller arası çevirinin somut alanından derlenen anlayışları dahil ediyorum.

Yorumbilim projesinde olduğu gibi, diller arası çeviri gizemin olduğu yerde başlar ve anlamak için bir yorumlama eylemi başlatmaya devam eder. Dillerarası çeviri durumunda, bu yorumlama eylemi, başka bir dilde, başka bir dinleyiciye, başka bir zamanda ve başka bir yerde orijinal olarak başka bir kitleye hitap eden, daha az gizemli olmayan yabancı bir “kaynak” metnin gizemine yöneliktir.

Kaynağın yüzeyinin altında, metnin orijinal olarak yazıldığı dili anlayamayan ve bu nedenle dilbilimsel soğukta dışarıda bırakılan, mahsur kalan bir okuyucunun büyük ilgisini çeken bir anlam fazlası vardır.

Ricoeur’un metinler ve insan eylemi tercümanı gibi, bu gizli derinlikler de ancak çevirmenin okuyucunun dilinde yeniden yazıldığında kaynağın muhtemelen tüm anlamını ifade etmesini sağlamaya çalışan tercümanın düşünceli düşünmesi yoluyla derinleştirilebilir. Farklı bir zamanda, farklı bir yerde ve orijinalinden çok farklı nedenlerle yapılabilir.

Bu paylaşılan yorumlama projesi sayesinde, hem Ricoeur’un hermeneutik kuramlaştırması hem de diller arası çeviri pratiği, bir anlama arayışı tarafından yönlendirilir.

İlginç bir boyut, diller arası çevirinin yorumlama pratiğini Ricoeur’un çerçevesinde ortaya çıkan yorumlama sürecinden ayırır. Felsefi yorumbilimde, yorumun nesneleri, ister metinde, ister insan eyleminde, insanların kendilerini ifade etme araçları olarak kazınmış olsun, insan söyleminin gizemleridir.

Söylem ‘tam anlamıyla gizemlidir, çünkü her zaman dışavurumcu, her zaman referanslıdır, tanımladığını iddia ettiği bir dünyayı temsil etmek için her zaman dışa doğru uzanır. Söylemi ‘anlamak’, tercümanın anlamayı taahhüt etmesinden çok önce, insan çabasının eserlerinin temsil ettikleri dünyalarla etkileşime girdiği ve onlardan teğetsel olarak uzaklaştığı dairesel bir anlam oluşturma sürecine adım atmaktır.

Yorumbilimin kalbindeki yorumlama sürecinin, yansıma nesnesi olarak aldığı bu niteliktir. Bu, diller arası çevirinin paylaştığı bir projedir: Hedefi, onu temsil ettiği anlam dünyalarına bağlayan yabancı kaynak metnin iç ve dış ilişkiler ağıdır.

Ve yine de izleyiciye yönelik bir mod olarak çeviri, başka bir şey de yapar, çünkü amacı başka bir metindeki anlam üretimini anlamaktan daha fazlasıdır. Aynı zamanda kendi başına bir metinde anlam üretmektir.

Kültürel çeviri
Kültür ve çeviri
Kültürel çeviri nedir
Çeviri ve kültür arasındaki ilişki
Çeviri ve kültür arasındaki ilişki nedir
Çeviride kültürel öğelerin aktarımı
Çeviri kuramları Nelerdir
Schleiermacher çeviri

Söylemde olduğu gibi, çeviri bir aracı, çevirmen ve bir muhatap, çevirmenin çalışmasını alacak olan izleyiciyi içerir. Ve söylemde olduğu gibi, çevirinin ürettiği şey de ifade edicidir, aynı zamanda göndergendir ve aynı zamanda dünyaya göndermeler yapar.

Tüm insan eserlerinde olduğu gibi çeviri, başka bir dilde, başka bir dilde, başka bir zamanda ve başka bir yerde yazılan başka bir metnin dünyasını yansıtması anlamında taklitçidir. Ama aynı zamanda, çevirinin hem kaynak metnin dünyasında olanı ifade etmesi hem de kendi başına bir dünya yaratması anlamında taklitçidir, çünkü bir çeviri yalnızca bu çevirmen-izleyici diyalektiği bağlamında anlam kazanır.

Çevirmenler metinleri okumaktan ve yorumlamaktan daha fazlasını yapmalıdır; ayrıca hedef kitlelerinin ihtiyaçlarını, bilgilerini ve beklentilerini okuyup yorumlamalı ve ardından izleyicilerinin cevap verebileceği kendilerine ait bir metin oluşturmalıdırlar. Bu nedenle çeviri amaçlı, kasıtlıdır ve bir okuma eyleminden başlamasına rağmen, daha sonra okunacak olan bir yazma eylemiyle biter.

Bu nedenle çevirilerin kendisi, çevirmenin zihninin içeriğinin dışa dönük ifadesi olan insan çabası olarak yorumlanacak metinler olarak görülebilir. Çevirilerin kendisi, hem dünya hakkında söyleyecek bir şeyleri olduğu için hem de bu dünya görüşüne onları okuyanlar tarafından da itiraz edilebileceği için yoruma davet ediyor.

Çeviri, Ricoeur’un yorumbilimiyle paylaştığı bir metodoloji olan başkalarının çabalarına ikincil olarak hayata başlayabilir. Ancak çevirinin, tanımlanmış bir izleyici tarafından okunacak bir yazma eylemi olarak amaçlı boyutu, onu aynı zamanda birincil bir insan ifade tarzı ve dolayısıyla yoruma açık hale getirir.

Felsefi yorumbilim, okuyucu ile metin arasındaki ve yorumlayıcı ile sosyal fenomenler arasındaki diyalektiğe hitap ederken, çeviri sonsuz derecede kesişen diyalektikle ilgilenir.

Bu şekilde, bazı eleştirmenlerin endişelendiği gibi, diller arası çeviri pratiğini ve bunun kuramsallaştırılmasını kültürel araştırmaların bir alt kümesine indirgemek yerine, benim kültürel çeviri tanımım diller arası boyutu öne ve merkeze yerleştiriyor. Bu, Benjamin’in kendi çeviri görüşüne uyan bir yaklaşımdır:

Çeviri kavramını dilbilim kuramının en derin düzeyinde bulmak gerekir, çünkü bu, ara sıra olduğu gibi herhangi bir şekilde sonradan bir düşünce olarak ele alınamayacak kadar geniş kapsamlı ve güçlüdür. Çeviri, evrim geçiren her dilin (Tanrı’nın sözü hariç) diğerlerinin çevirisi olarak kabul edilebileceğinin farkına varmasıyla tam anlamını kazanır.

tercuman tercuman

Biyografinin Tamamını Gör