Yeni Bir Çeviri Tarihine Doğru – Çeviri Tarihi – Çevirinin Geçmişi – Çeviri Yaptırma – Tercüme Yaptırma – Tercüme Yaptırma Fiyatları

Yeni Bir Çeviri Tarihine Doğru

Bu yazı dizisi, çeviri tarihi ve nasıl yapılabileceği hakkındadır. Bu soruları ele alırken, tarihçilerin (edebiyat, dil, kültür, toplum, bilim, çeviri ve tercümanlık) çeviriyle karşılaştıklarında ilgilendikleri başlıca kavram ve yaklaşımlardan bazılarını keşfediyoruz.

Bu çalışmayı hem tarihçiler hem de çeviri çalışmaları akademisyenleri ve öğrencileri düşünerek yazdık. Bu bölümde, ileriye dönük bir yol önermek için çeviri tarihinin kavramsal temellerini ele alarak uzun bir yol çiziyoruz.

Çeviri tarihinin ne olabileceğini tartışmadan önce, en iyi yapabileceğini düşündüğümüz şeyi önerelim: yani, kültürlerarası iletişimi mümkün kılan veya engelleyen karmaşık sosyal nedensellik sorunlarını ele alalım.

Bu çevirilerde, sözlü veya yazılı metin tabanlı (interlingual transfer) güven olmadan mümkün değildir. Çeviriyi güvene göre inceleyerek, çevirilerin neden en başta üretildiğini ve hangi zorlukların “çözülmüş” göründüğünü daha net bir şekilde anlayabiliriz.

Geniş anlamda, çeviri çalışmalarındaki temel kavramlara ince ayar yapmak veya hatta meydan okumak yerine (örneğin başlangıç ​​ve hedef metinler arasındaki benzerlik ve ilişkisellik), bir araştırma alanı olarak çeviri tarihinin kendi kendini geliştirmesi gerektiğini ileri sürüyoruz. Kavramsal araçlar ve metodolojiler de buna dahil. oluyor.

Bu daha esnek kaynaklar, ayrı disiplinler arasında daha güçlü bir köprü kurabilir ve tarihçiler arasında çeviri konusunda daha fazla farkındalığın yanı sıra çeviri akademisyenleri arasında daha fazla metodolojik güveni teşvik edebilir.

Honlama metodolojisi ve kavramlarına katkımız, güven kavramını çeviri tarihinin merkezine yerleştirmektir. Kapsamımıza güven dahil etmek, yıllarca tavsiye edilen ve üzerinde çalışılan yaklaşımların değerini tamamlar ve genişletir: metin olarak çevirilere ek olarak çevirmenleri insan olarak araştırmak; çeviri normlarını incelemek, normlara bağlılık güvenin temellerinden biri olabileceğinden ve çevirmen-müşteri ilişkilerini, işbirliğine dayalı çeviri ve çeviri kültürlerini araştırmaya çalıştık.

Tüm bu konular daha önce çalışılmıştı, peki bu yazı dizisinde yeni olan nedir?

Sosyolojik, felsefi ve tarihsel çalışmalardan gelen güven teorilerini ve uygulamalarını inceleyerek ve disiplinlerarasılığa atıfta bulunarak, çeviri tarihine ve kültürlerarası arabuluculuğa güven ve çeviri üzerine üç ayrı, eşzamanlı bakış açısıyla yaklaşmamızı sağlayan bir metodolojinin ana hatlarını çiziyoruz: kişilerarası, kurumsal ve rejim kanunlaştırılmış. Dahası, güvenin hem bir araştırma konusu hem de kültürlerarası arabuluculuğu anlamak için analitik bir araç olarak kullanılmasını öneriyoruz.

Bu, güvenin çoğu zaman olduğu gibi ‘masum’ kavram olmadığının, çeviri çalışmalarında şimdiye kadar görüldüğünden daha yakın ampirik ve teorik dikkat gerektiren bir kavram olduğunu kabul etmeyi içerir. Güven, sosyal uygulamaları (çeviri dahil) tanımlar ve ayrıca onları inşa eder.

Güven içeren bir çeviri geçmişi neye benzeyebilir?

Bir yanıt alabilmek için, aşağıdaki ilgili sorular dizisini ele alıyoruz: her şeyden önce, önceden tahmin ettiğimiz gibi,

• Çeviri tarihi nedir?
• Çeviri tarihinin güven yönü neden önemlidir ve hangi sorunları ele alabilir?
• Çeviri ve yorumlamada kime ve neye güvenilir?
• Çeviride ne tür güven vardır? Ve bu soruların ardından, iki ya da daha fazla disiplin arasında gerçek, yerelleştirilmiş bir karşılaşmayı temsil etme iddialarına güvenen disiplinler arası çeviri tarihini nasıl yazabiliriz?

Her bölüm, bu sorulara, kendi kendine düşünen sorgulama ile başlayan bir şekilde bir yanıt sunar. Bu yazı dizisinde, farklı ve tamamlayıcı bakış açılarından çeviri üzerine çalışıyoruz.

Bu yazı dizisini yazarken, her birimiz, bu biçimlendirici bakış açılarından çeviriye ilişkin farklı bakış açılarımızı daha açık bir şekilde incelemeye ve geçmişlerimizin de kendi yazma tarzlarımızı şartlandırdığı yolları takdir etmeye yönlendirildik. Tüm bölümlerin konuşma konusu olarak çoğul ‘biz’i, işbirlikçi ahlakımızın bir işareti olarak kullanmayı ve çeşitlilikteki birliğimizin altını çizmeyi seçtik.

Konumlarımızı ve argümanlarımızı özcü bir ortak zemin bulmak için değil, sağlam ve keskin bir deneysel araştırma ve diyalog alanı olarak çeviri tarihinin yakın geleceği için fikirlerimizi geliştirmek için tartışır ve iyileştiririz.

Çeviri tarihinin incelenmesi için dar bir normlar veya metodolojiler setinde ısrar eden bir çalışma yazmak istemedik. Dileğimiz, tarihçilere ve çevirmen akademisyenlerine, kültürlerarası değişim tarihinde çevirmenlerin, tercümanların, çevirmenlerin ve müşterilerinin rolünü daha yakından keşfetmeleri için ilham verebilecek yeni bir ilgi alanı önermektir.

Çeviri Tarihi, bu katkının geçmişte ve günümüzde kültürel aracılık anlayışımızı geliştirmede çeviri tarihinin oynayabileceği rol hakkında zenginleştirici bir konuşmanın başlangıcı olacağını umuyoruz.

Antik çağda çeviri
Sözlü çeviri tarihi
İlk tercüman kimdir
Tercüme Bürosu ne zaman kuruldu
Çeviri stratejileri
türkiye’de çeviri tarihi
20. yüzyıl çeviri tarihi
Wikipedia çeviri

Çeviri Tarihi Nedir?

En azından 1992’den beri, bilim adamları “çeviri tarihinde tarih eksikliğinden” yakınıyorlar. Aynı zamanda, edebiyat tarihçileri, çeviri uygulamalarını ve kuramlarını açıklamak için felsefi ve sosyal kuramlarla uğraşmışlardır.

Örneğin, edebiyat tarihçileri Rita Copeland, Lawrence Venuti ve Marie-Alice Belle, tarihsel tavırları tanımlamak ve açıklamak ve çeviri anlayışlarına – akıcılık, şeffaflık, ilerleme, taklit ve asimilasyon, diğerleri arasında yer. almışlardır.

Çeviri çalışmalarındaki sosyal dönüş, Fransız sosyologlar Pierre Bourdieu ve Bruno Latour’un çalışmalarından temel kavramları getirdi: sosyal sermaye, habitus ve ağ, son yirmi yılda çeviri ve çevirmen çalışmalarını etkileyen en önemli fikirlerden bazıları. Son yedi yılda, Birleşik Krallık ve Kuzey Amerika merkezli edebiyat tarihçileri, sosyal ve ticari değişimler bağlamında Avrupa’da erken modern çevirinin incelenmesine yönelik daha incelikli yaklaşımlara katkıda bulundular.

Bu burs, metinlerin üretimi ve tüketimi arasındaki “ara yüze çevirmenleri yerleştirerek” edebiyat ve kitap tarihçileri arasında daha yakın işbirliğini gerektirir.

Bu arada, anahtar sosyo-kültürel amaç olarak güven ve kültürlerarası arabuluculuk hırsı, çeviride yeterince araştırılmamıştır.

Temel olarak, çevirmenler ve mütercimlerin güvenilirliklerini değiş tokuş etmelerini öneriyoruz. Son otuz yılda edebiyat, çevirmenlik ve bilim akademisyenleri İngilizce çeviri ve yorumlama konusunda önemli tarihler ürettiler.  Tarihçiler, araştırmalarının merkezi olarak diller arası ve metinsel çeviri ile ancak nispeten yakın zamanda da ilgilenmişlerdir.