Tercümanlık Eğitimi Neler İçerir? (17) – Etnografik Bir Perspektif: Sınıf – Tercümanlar Neler Yapar? – Tercüme Yaptırma – Tercüme Fiyatları – Tercüme Danışmanlık

Mümkün olduğunda, tam notlarımı yazarken potansiyel olarak dikkat çekici şeyleri hatırlamak için saha sahasındayken (öğrencilerle etkileşimde bulunduğum herhangi bir yer) bir not defterine kelimeleri veya cümleleri not aldık. Ayrıca olay hakkında hatırlayabildiğim kadarını, fiziksel konumu (yani bir yan sokakta, kampüs kapılarının önünde, bir kafede vb.) ve olayların sırasını (yani yaklaştım mı yoksa yaptım mı? kişiye yaklaşın) da kaydetmek bu noktada çok önemlidir.

Alan notlarının etnografik bir bakış açısına sahip araştırmalardaki rolü, araştırmacının farklı zamanlarda ve yerlerde bir dizi gözlem yapmasına izin vermektir.

Bu bağlantılar, araştırma görüşmelerinde ortaya çıkmış olabilecek sorularla ilişkilendirerek araştırma sürecini zenginleştirmeye hizmet edebilir. Saha notları, araştırmacıların sonraki durumlarda gözlemlerine odaklanmalarına yardımcı olmanın yanı sıra, katılımcılarıyla karşılaşmalarında kendi rollerini, örneğin ne kadar rahat veya rahatsız hissettiklerini ve katılımcıların söyledikleri üzerindeki olası etkileri üzerine düşünmelerini sağlayabilir. 

Etnografik Bir Perspektif: Sınıf

Sınıf uygulamalarının etnografik bir çalışması, araştırmacıyı o fiziksel alanda doğrudan bir gözlemci olarak içerir ve genellikle öğrenciler, akranları ve öğretmen arasındaki sınıf etkileşimlerini kaydeder. Ancak bu araştırma projesi, sınıftaki hikayelerden ve öğrencilerin oradaki deneyimlerini nasıl yeniden yapılandırdıklarından yararlandı. Bu nedenle, kişi onu geleneksel etnografik bir yaklaşım olarak sınıflandıramaz, daha çok daha geniş bir ‘etnografik bakış açısı’ alan bir yaklaşım olarak sınıflandıramaz.

Bu perspektiften, öğrenci yeniden yapılandırmaları, daha geniş oto-etnografik analiz biçimleriyle, geçmiş deneyimlerin anlamı üzerine kendi kendine yansımalarla ilişkilendirilebilen anlam oluşturma uygulamalarının bir parçası olarak görülmektedir. Dahası, sınıf ortamında fiziksel olarak bulunmamasına rağmen, uzun yıllardır kurumda bir öğretmen olarak, kendi sınıf deneyimlerimi ve gözlemlerimi daha geniş etno-grafiksel olarak duyarlılaştırma süreçlerinin bir parçası olarak değerlendirdim.
Araştırma sınıftaki anlatılarla ilgilense de, yalnızca bununla sınırlı olarak görülmemiştir.

Sınıflar genellikle günlük hayatın geri kalanından fiziksel olarak ayrı olarak algılanabilir, ancak aynı zamanda bireyin daha geniş sosyal ve kültürel dünyasıyla sürekli olarak bağlantı kuran sosyal ve kültürel alanlardır (Street, 1984; 1995). Öğrencilerin sınıfta yaşadıklarıyla nasıl etkileşim kurduğu ve daha sonra hikayeleri aracılığıyla bunu nasıl yeniden inşa ettikleri, sınıf dışındaki yaşamlarıyla karmaşık bir şekilde bağlantılıdır. Öğrencilerin benlik duygusu, yetkinlik ve değer duygusu, ikisi arasındaki etkileşim, sınıfa getirdikleri ve ondan aldıklarıyla oluşur. Sınıfa etnografik bir bakış açısı daha sonra dört duvarının sınırlarının çok ötesini araştırabilir,

… sınıfın ne olduğunu ve orada ne olduğunu yeniden kavramsallaştırmaya (katkıda bulunmak): bir toplumun sosyalleşme ve kültürleştirme çabalarının bir alt kümesini (aydınlatıcı); baskın sosyal, kültürel ve dilsel grupların baskın olmayan gruplarla ilişkisini (ifade etme); müfredat ve öğretimde uzun süredir devam eden eşitsizlikleri ele alan yeni yönler (üreten); ve (zorlu) mevcut öğrenme ve bilgi eğitim teorileri vardır.

Bu perspektiften bakıldığında, bu tür araştırmalar, eğitimde araştırma, toplumdaki baskın ve baskın olmayan gruplarla ilgilenme, bunlara karşılık gelen eşitsizlikler ve ideolojileri ve sosyo-politik söylemleri eleştirmeye yönelik eleştirel sosyal bilim yaklaşımlarıyla pek çok ortak noktaya sahip gibi görünebilir. boyun eğdirmek.

Bununla birlikte, temelde duygusal perspektifi nedeniyle (içeriden olayların yorumlanmasına olan ilgisi), sınıf etnografik perspektifleri genel olarak sınıf yaşamını analiz ederken toplumsal yapı ve adaletsiz güç ilişkileri hakkındaki eleştirel teorileri ön plana çıkarmaz, bunun yerine belirgin hale geldiklerinde bunları kabul eder ve tanımlar.

Aslında, Street (2003) ‘ten hareketle Bloome, sınıfı büyük harf C yerine küçük c ile eleştirel bir etnografi biçimi olarak merkez alan bir etnografiyi tanımlamaktadır. Küçük c, sınıfa ilişkin etnografik bir perspektifin eleştirel bakış açıları onları a priori olarak benimsemiyor, ancak sadece insanlık durumunun sınıftaki ve içinden anlaşılması için içgörü sağlayabildikleri zaman.

Burada ele alınan etnografik perspektifin bir diğer önemli yönü, eğitim araştırmalarının çoğunun aksine, sınıf ‘ahlaki ikilikleri’ ile ilgilenmemesidir. Pedagojik bir perspektiften akademik olarak neyin arzu edildiğine dair teoriler açısından sınıf uygulamalarını “iyi” ve “kötü” kategorilere ayırma endişesi söz konusudur.

Bu nedenle, şu tür sorulara cevap aramaz: akademik öğrenme / öğretim “iyi” mi yoksa “kötü” mü; akademik kaynaklar ‘yeterli’ veya ‘yetersiz’ ve öğrenciler ‘daha fazla’ veya ‘daha az’ motive olmuş mu sorularıyla ilgileniyoruz. Daha ziyade karmaşık insan faaliyetlerini ve ilişkilerini tam anlamıyla incelemekle ve öğrencilerin kurumla ilişkilerindeki bütünsel bir mercekle görülen değişimler ve değişikliklerle ilgileniyoruz.

Özetle, belirli bir kültürel ve eğitim ortamında devam eden süreçleri ve öğrencilerin o çevreyle ilgili olarak nasıl ve neden davrandıklarını anlamaya çalışıyoruz. Bu nedenle, sınıftaki bu etnografik bakış açısı, araştırılacak belirli bir şeyler listesiyle araştırma alanına girmez, bunun yerine kültürel kalıplara ve davranış modellerine ışık tutabilecek yinelenen temalar için topladığı verileri inceler.

Bu bağlamda, o zaman, örneğin, dil öğrenimi katılımcılarım için merkezi bir ilgi alanı olsa da, bu süreçteki başarı veya başarısızlığın nedenlerini analiz etmekle ilgilenmedim (iyi veya kötü dil öğretimi ve / veya öğrenim ikiliği) ). Daha ziyade, bunun öğrencilerin seçtikleri alanda, tercümede uzman olmanın ne anlama geldiğine dair anlayış geliştirmeleri üzerindeki etkisiyle ilgileniyordum.

Bu perspektiften, dil öğretimi metodolojisi ve ideolojisi konularını ele aldım, ancak yalnızca bunların öğrencilerin gelecekteki potansiyel tercümanlar olmayla ilişkili olarak değişen kimlik duygusunu nasıl etkilediğiyle bağlantılı olarak incelenir. Sonuç olarak araştırma, ikinci dil edinimi (SLA) üzerine tartışmalardan kaçınarak, bunun yerine bireyler ve kurum arasındaki dinamiklere odaklandı. Şimdi araştırmada toplanan verilere ilk genel bir bakışı sunacağız.

Anlatı Araştırma Verilerine Genel Bakış

Görüşmeler tamamlandıktan sonra, diğerlerinin yanı sıra konuşmadaki duraklamaların süresini, uzatılmış heceleri, tonlama desenlerindeki değişiklikleri, artan kelime vurgusunu, mandallamayı ve üst üste binmeyi tanımlayan Jefferson sistemine (1984) dayanarak yazıya döküldü. Bunların hepsi, muhatapların konumlandırılmış etkileşimde anlam oluşturma süreçlerini yorumlamaya çalışırken önemli dilsel fenomenlerdir. Bir sonraki aşama, verilerdeki anlatı bölümleri örnekleri için röportajları tekrar tekrar dinlemek ve okumaktır.