Hukuk Çevirilerine Genel Bakış (4) – Çeviri Nasıl Yapılır? – Çeviri Alanları Nelerdir? – Çeviri Yaptırma – Tercüme Yaptırma Fiyatları

Hukuk Çevirilerine Genel Bakış

Çeviri pazarındaki son gelişmeler

Çeviri endüstrisi, İnternet çağında dinamik olarak gelişiyor. Eğitmenlerin, üç ana kategoriye ayrılan değişiklikleri takip etmesi imkansızdır: profesyonelleşme, küreselleşme ve uzmanlaşma.

– Profesyonelleşme: Günümüzde çeviri genellikle bir meslek olarak kabul edilmekte ve kısmen de çeviri çalışmalarının üniversitelerde ayrı bir disiplin olarak tanınmasından kaynaklanmaktadır. Mesleki dil okullarından eğitimi devraldıklarında, üniversiteler tercümanın profesyonelleşmesinde özel bir rol oynamışlardır. Eğitim programlarının sayısının artmasıyla, çevirmenin imajı “sadece iki dilli daktiloculardan çok yetenekli ve çok yetenekli profesyonellere” dönüşmüştür. Avrupa Standardı EN 15038 Çeviri hizmetleri – Hizmet gereksinimleri gibi standardizasyonla daha da geliştirilmiştir. Hukuki bağlamda, Polonyalı yeminli tercümanlar ilk kez 2004 yılında yasalarla resmi olarak bir meslek olarak tanındı.

– Küreselleşme: Çeviri pazarı yerelden küresele genişledi. Kısa bir süre önce, çevirmenler çoğunlukla yerel pazarlarda çalışarak çevirilerini bizzat teslim ediyorlardı. İnternetin ve e-postanın ortaya çıkmasıyla, coğrafi sınırlar ortadan kalktı ve çevirmenler, daha geniş bir müşteri ve görev çeşitliliği ile uğraşan küresel tele-çalışmaya geçtiler.

– Uzmanlaşma: Pazar, çalışanlar arasında yabancı dilde, özellikle de İngilizce’de artan yeterlilikle yönlendirilen daha yüksek uzmanlaşmaya doğru evrildi. Daha kolay metinler müşteriler tarafından şirket içinde çevrilirken, daha uzmanlaşmış veya teknik olarak karmaşık olanlar çeviri bürolarına taşınır. İlk olarak, çeviri süreçlerinin artan bir teknik karmaşıklığı vardır: “Küresel pazarlar bağlamında çeviri, metnin çevirisinden çok daha fazlasıyla ilgilidir”, Shaw ve Holland yazılımın yerelleştirilmesi örneğini verir.

Arapça, “daha esnek bir kullanıcı arayüzü tasarımı” gerektirebilir. İkinci karmaşıklık düzeyi, çevirmenlerden dar alanlarda çalışan bir arka plan bilgisi talep eden içeriğin artan uzmanlaşmasıyla ilgilidir. Çoğu profesyonel kaynak, çevirmenlere, müşterileri çekmeyi umuyorlarsa, çok fazla uzmanlık alanını listelememelerini tavsiye eder. Uzmanlaşma kavramı, çeşitli profesyonel kaynaklarda farklılık gösterir: geniş bir genel kategori veya oldukça uzmanlaşmış dar bir alan olabilir. Örneğin, Amerikan Çevirmenler Derneği, her biri alt bölümlere ayrılmış uzmanlık alanına (Sanat ve Beşeri Bilimler, İşletme, Bilgisayar, Mühendislik, Eğlence, Endüstri ve Teknoloji, Hukuk, Tıp, Doğa Bilimleri, Kuramsal Bilimler, Sosyal Bilimler) sahiptir. Birleşik Krallık Mütercim Tercümanlık Enstitüsü 30 kadar ana konu alanına sahiptir. Başlıca genel alanlardan biri hukuk çevirisidir.

2. Çeviri yeterliliği ve çevirmen yeterliliği

Bu pazar gelişmeleri, çeviri yeterliliği anlayışımızı ve çevirmen eğitimimizi nasıl etkiler? Profesyonel bir çevirmen için gerekli olan şey önemli ölçüde artmıştır ve çeviri yeterliliği artan sayıda ilgili beceriyle genişletilmiştir. Çeviri yeterliliğinin basitten çok bileşenli olanlara kadar çok sayıda tanımı vardır. Metodolojik gerekçelerle çok bileşenli tanımları reddeden (örneğin, deneysel kanıt yok, piyasa değişikliklerini takip etmenin imkansızlığı), Pym mini-malist bir tanım önermektedir – hedef metnin (TT) alternatif versiyonlarını üretme yeteneği ve “hızlı ve haklı bir güvenle bu seriden yalnızca bir geçerli TT” yi seçer.

Pym’in  öne sürdüğü gibi, minimalist tanımı Kiraly’nin çeviri yeterliliği anlayışıyla, yani çevirmen yeterliliğinin aksine, “bir sayıya katılmayı içeren” kaliteli bir hedef metin üretme yeteneği ile uyumludur. çeşitli dillerin eğitimli kullanıcıları, uzmanlaşmış teknik alanlarda bilgi sahibi olanlar ve profesyonel diller arası iletişim amaçları için geleneksel araçları ve yeni teknolojileri yetkin kullanıcıları gibi yeni topluluklar kullanırlar.

Dolayısıyla, çeviri yeterliliği, gerekli standarda çevirme yeteneğidir, çevirmen yeterliliği ise piyasada profesyonel olarak işlev görmek için gerekli becerileri kapsar. Bu yazının amaçları doğrultusunda, çeviri yeterliliği ve çevirmen yeterliliği ayrımını koruyacağım.

Çevirmen yeterliliği, eğitimin profesyonelleşmesi, özellikle mesleki uygulama ve staj simülasyonlarında geliştirilir. Eğitimde mesleki ve akademik ölçütlerin yakın zamandaki yakınsamasını ve vurgunun genelden özel çeviri becerilerine geçişini (González-Davies ve Kiraly 2006: 83) takiben, profesyonel gerçekçilik bir dizi yaklaşımda mevcuttur. PATT (Professional Approach to Translator Training; Lobo, Robinson ve diğerleri 2007), Gouadec (2007), Kiraly (2005), González-Davies ve Scott-Tennent (2005), Kelly (2005), Pym (2008) gibi insanlar mevcuttur.

Temel varsayım, eğitimin uygulamaya yönelik olması gerektiğidir; piyasa taleplerine uygun olmalı ve öğrencileri işyerine hazırlamalıdır. Eğitimin profesyonelleşmesi, profesyonel uygulama simülasyonları yoluyla sağlanabilir: öğretimi profesyonel ortamlarla ilişkilendirme; rol yapma oyunu; mesleğin teknik yönlerini uygulamak (örneğin, faturalama); çeviri bürolarına ve iş yerleştirmelerine ziyaretler; gerçek hayat projeleri vb.

Aşağıdaki bölüm, profesyonel gerçekçiliğin hukuk çevirisi derslerine nasıl entegre edileceğini analiz eder. İlk olarak, tercüman yeterliliği amacıyla hukuki tercüman profili tanımlanmalıdır. Hukuki tercüme esas olarak aşağıdakiler tarafından sağlanır:

1) Çeviri büroları veya doğrudan müşteriler için çalışan serbest çevirmenler;
2) Hukuk firmalarında veya diğer ticari kuruluşlarda kurum içi tercümanlar;
3) Kamu idaresinde veya uluslararası kuruluşlarda çalışan çevirmenler, örneğin Tercüme Genel Müdürlüğü (DGT) veya Avrupa Adalet Divanı (ECJ) (örneğin, avukat-dilbilimciler);
4) Mahkemeler ve polis için çoğunlukla serbest olarak çalışan ve özel sertifika gerektirebilecek (yeminli) tercümanlar.

Pazarda verimli bir şekilde çalışabilmek için hukuk çevirmenlerinin temel olarak teknik, takım çalışması, iş ve organizasyon becerilerine ihtiyacı vardır; bu nedenle, tercüman yetkinliği diğer uzman çevirmenlerin yeterliliğinden belirgin bir şekilde farklı değildir.

En farklı olan çeviri yeterliliğidir ve bazı teorik modeller yüksek gereksinimleri belirler. Örneğin, Šarčević’in  ideal modeli – henüz varolmayan – hukuk çevirmeni, hukuki terminoloji, hukuki muhakeme ve hedef dil (TL) hakkında kapsamlı bilgi gibi temel hukuki becerileri listeler ve kaynak dil (SL) hukuk sistemleri, hukuki problemleri çözme yeteneği, hukuki metinleri analiz etme ve metin yapısını öngörme becerisi, taslak hazırlama becerileri, karşılaştırmalı hukuk ve yöntemler hakkında temel bilgiler. Cao’nun modeli, çeviri dil yeterliliğinden, çeviri stratejik yeterliliğinden ve çeviri bilgi yapılarından (konu yeterliliği) oluşur. Bununla birlikte, bu kadar geniş kapsamlı hukuki çeviri yeterliliğine nasıl ulaşılacağı konusunda çok az tavsiye verilmektedir.

Genel olarak, hukuki çevirinin nasıl öğretileceğine dair İngilizce yayınlar nispeten azdır. Bunlar arasında Marks ve Aitsiselmi ve Trouille  tarafından vaka çalışmaları; Harvey’in  Weston’ın tekniklerini kültüre bağlı öğelere uygulaması; Asensio’nun resmi çeviride yaygın sorunlar üzerine tartışması; Burukina’nın  bir öğretim yöntemi olarak deverbalizasyon algoritmasını kullanması; Monzó’nun  paralel bir külliyat uygulaması; Northcott ve Brown’ın Avukatlar ve Özel Amaçlı İngilizce öğretmenleri arasında Avrupa Birliği (AB) çevirmenlerini eğitmek için işbirliği; Kanadalı ortak hukuk ve çeviri öğrencileri eğitimi, Way’in özel bir çeviri kursu içinde yasal içeriği yapılandırması. Konu yelpazesi oldukça geniş olsa da, bunlar hala münferit çalışmalardır ve hukuk çevirisi öğretmenleri için bir referans noktası veya ölçüt olarak hizmet etmek için daha fazla en iyi uygulama alışverişine ihtiyaç vardır.

tercuman tercuman

Biyografinin Tamamını Gör