Çeviride Yenilenme – Kültürel Çeviri – Kültür Nasıl Aktarılır? – Çeviri Kültürü Korur Mu? – Tercüme Yaptırma – Tercüme Yaptırma Fiyatları

Benjamin, bu fikri, çeviri ‘teğet’ örneğiyle ve bunun, devam ettiği kaynak metin ‘çember’ ile ilişkisiyle açıklar. Bir metin ile bir çevirmen arasındaki zaman ve mekanda yalnızca kısa ve tek karşılaşma noktasında daireye dokunan çevirinin tanjantı, kendi yolunda ilerleyerek kendine bir yaşam ve bir gelecek yaratır.

Çevirinin mevcut bir fikirden “yeni” bir şey yaratması için, önce hem bu tür bir yeniliğin ilham aldığı orijinal fikrin değeri hem de bu tür bir yeniliğin orijinalden ayrılacağı nokta hakkında bir onay olmalıdır. Çeviri, hareket olasılıklarının eşzamanlı olarak kucaklanması ve yolculuğun başladığı yerin kabul edilmesidir.

Örneğin, hem Hamada hem de Temmuz serisinin küratörlüğünde, bu çevirilerin dayandığı ‘kaynak’ materyalin, bu durumda klasik filmden bir filmin sağlanması yoluyla, her zaman aktif olarak referans verildiğini belirtmek ilginçtir. Temmuz ayındaki film ekstralarıyla ilgili çalışmayı veya remake projesinde orijinal sanat eserinin sağlanmasına eşlik edecek açıklayıcı bir metin ve resmin sağlanıp sağlanmayacağına bakılır.

Aslında, kaynak çevirinin içinde ve içinde yaşamaya devam ediyor, çünkü bu olmadan sanatçının performatif etkisi elde edilemez. Yeniden düzenleme ve yeniden canlandırmanın yaratıcı çalışması, izleyicinin kaynak hakkındaki önceki bilgisine bağlıdır ve çeviri, tam da içindeki kaynağın görünür varlığından dolayı statüsünü kazanır.

Kaybetmek, sınırlamak “ve yok etmekten ziyade, bu türden bir çeviri kutlama amaçlıdır, çünkü onun değeri, izleyicinin temel aldığı kaynak hakkındaki bilgisi ve farkındalığından kaynaklanmaktadır. Bu nedenle çeviri, orijinali tam olarak onurlandırır, çünkü onun başarısı, temel aldığı kaynakla olan ilişkisine değil, onun yerine geçmesine bağlıdır.

Her iki durumda da, kaynak azalmış olmaktan çok uzaktır, ancak aslında Hamada’nın durumunda orijinal şaheserlerin prestijine yaratıcı taklit yoluyla katkıda bulunarak, Benjaminian ‘şöhretine’ katkıda bulunsa da, ya da Temmuz vakasında şimdiye kadar gözden kaçan insana bir spot ışığı parlatarak artırıldı orijinal filmlerdeki varlıklar.

Bu durumların her birinde çeviri, hariç tutsa bile içerir. İçerir ve içerir, ancak aynı zamanda üzerine kurulur ve kutlar. İspanyolca anlamında presenciar kelimesinin hem mevcut olması hem de tanık olması için, temellük, bu nedenle kaynağın yokluğundan ziyade mevcudiyetine hizmet eder.

Google Çeviri bugları
Google çeviriye yazılan komik şeyler
Google Çeviri hileleri
Google çeviriye yazınca
Google Translate trolleri
Google çevirinin SIRRI
Google çeviriye yazılmaması gerekenler
Google Translate hataları

 Çeviride Yenilenme

Yorumlama açısından, ilk önce iyelik yaklaşımı hareketi gibi görünen, yabancıyı içererek mesafeyi aşmak, aslında daha incelikli bir çürütme ve tanıma, bir mesafeden reddetme ve kucaklama sürecidir. Ricoeur için, ‘kültürel mesafeyi bastıran ve koruyan ve kendi içinde ötekiliği içeren bir yakınlıktır.

Okumak, tercüme etmek, hem mesafeyi korumak hem de mesafeyi aşmaktır. Farklılığın varlığını eşzamanlı olarak doğrulayan, onu anlamanın zorluklarını kabul eden ve sunduğu yaratıcı olasılıkları memnuniyetle karşılayan kültürlerarası bir sosyal yardım eylemidir. Bu nedenle çeviri tamamen bütünleyici değildir.

Her ne kadar ‘mesafeyi ve kültürel farklılıkların üstesinden gelmek ve okuyucuyu yabancı hale gelen bir metinle eşleştirmek, böylece bir insanın bu tür farklılıkları dahil ederek kendi hakkında sahip olabileceği anlamını mevcut kavrayışa dahil etmek’ yorumunun arkasında derin bir niyet gizlense de. yerel alan içinde, çeviri ötekiliğin ‘üstesinden gelmekten’ başka bir şeydir, çünkü ötekilik, çeviriye asla gerçekten yok edilmeyeceği anlamına gelen yollarla niyet etmeye devam eder.

Benjamin’in belirttiği gibi, “Gerçek bir çeviri şeffaftır; orijinali kapsamaz, ışığını engellemez, ama saf dilin, sanki kendi aracıyla pekiştirilmiş gibi, orijinalin üzerinde daha da parlamasına izin verir.

Sadece mesafeye kadar kaybedilenlere odaklandığımızda, kazanabileceklerimizi de kaçırırız. Metni yorumlama yoluyla anladığımız ve ‘anladığımız’, metnin bize sunduğu şeyi kendi inşamız olduğu için, yorum metne yeni bir soluk getirmeyi içerir.

Zenginliklerin serbest bırakıldığı anlamına gelir. Önceki bir metaforu hatırlamak gerekirse, hem aydınlatan hem de kaynağı gizleyen bir aydır. Bunda, ödeneklerin olumlu, ‘telafi edici’ tarafı ortaya çıkar, çünkü çeviri metne, aksi takdirde yoksun kalacağı bir dizi hayatta kalma sağlayabilir:

Bir metnin tercümeleri, taklitleri, tematik varyantları ve hatta parodileriyle olan ilişkileri, herhangi bir tek teorik, tanımsal şemaya izin vermeyecek kadar çeşitlidir. Anlamın anlamı sorusunun tamamını, “zaman, dilbilimsel olgunun varoluşu ve etkilerinin özgül, başlangıç ​​biçiminin dışında kategorize ederler.

Ancak yankının gölge ve hareketsiz bir simulakrumdan daha fazlası olduğu konusunda hiç şüphe yoktur. Sadece ışığı yansıtan değil, aynı zamanda üreten ayna sorununa geri döndük. Özgün metin, kendisi ile çeviriler arasında kurulan farklı ilişki ve mesafelerin sıralarından yararlanır.

Karşılıklılık diyalektiktir: yeni anlam ‘biçimleri’ uzaklık ve yakınlık tarafından başlatılır. Bazı çeviriler bizi tuvalden uzaklaştırıyor, diğerleri bizi yakınlaştırıyor.

Çevirinin dönüştürücü doğası bu nedenle kendi içinde bir amaç olarak görülebilir. Galeri izleyicilerinin ünlü bir sanat eserinin önünde kendilerini fotoğrafladıkları sanat özçekimi örneğinde, bunu orijinaline ‘zarar’ veren bir mekanik yeniden üretim biçimi olarak görmek cazip geliyor.

Örneğin, galerilerin ziyaretçi fotoğrafçılığına ilişkin resmi bir politikası olması yaygındır, örneğin, bazıları sergi katılımcıları ağı aracılığıyla tam bir yasaklama uygulamaktadır. Fikri mülkiyet, onaylı mallardan kaynaklanan gelir kaybı, müşterilerin güvenliğine yönelik bir risk veya mülke zarar başlıca endişelerdir.

Galerilerdeki ve müzelerdeki flaşlı fotoğrafçılık yıkıcıdır ve potansiyel olarak zararlı ultraviyole dalga boylarında ışık yayarken, havada tabletleri ve selfie çubuklarını sallayan kalabalığın çalışmaları engelleme ve acil durum çıkışlarını engelleme riski vardır.

“Bir açıdan, Vermeer’in İnci Küpeli Kızı (c. 1665) ve Van Gogh’un Ayçiçekleri (1888) gibi tabloları çevreleyen, açık bir kamera politikası olmaksızın, selfie çubuğuyla ilgili sağlık ve güvenlik riski göz önüne alındığında, olaylar katlanarak artar. Dahası, dijital kamera çağında ziyaretçilerin en sevdikleri eserlerin kalıcı bir görsel kaydını satın almak için artık hediyelik eşya dükkanından çıkmaları gerekmiyor.

tercuman tercuman

Biyografinin Tamamını Gör